مسلم اول، شه مردان، علی است عشق را سرمایه ی ایمان، علی است
این بیت در فارسی سال دوم راهنمایی از نظر معنی و مفهوم اندکی محل اختلاف است. توضیح ذیل از صفحه ی 76کتاب راهنمای فارسی دوم راهنمایی از انتشارات چاپ و تألیف گرفته شد.
در پاره نخست شاعر، امام علی (ع) را اولین مسلمان و پادشاه و سالار جوانمردان می داند و سپس می افزاید، عشق هم هر چه دارد، از وجود علی (ع) است. دارایی عشق از علی (ع) است.
درنگی در مصراع دوم:
عشق را سرمایه ی ایمان = سرمایه ی ایمان عشق
مضاف الیه فک اضافه مضاف
اصل ترکیب چنین است: سرمایه ی عشق
امّا مضاف خود وابسته ای ( ایمان ) دارد که میان دو سوی اصلی ترکیب ( مضاف و مضاف الیه ) فاصله افکنده است و این در حقیقت بیان نوع و توضیحی برای « سرمایه» است، یعنی این سرمایه « ایمانی» است نه« مادّی». بنابراین، سرمایه ی ایمانی عشق، امام علی (ع) است. عشق هم هرچه دارد از علی است. عشق هم وامدار علی است.