لطف حسین ما را تنها نمیگذارد
گر خلق وا گذارد، او وا نمیگذارد
او کشتی نجات و کشتی شکسته ماییم
مولا به کام غرقاب مارا نمیگذارد
هل من معین او را باید جواب دادن
شیعه امام خود را تنها نمیگذارد
زهرا به دوستانش قول بهشت داده است
بر روی گفته خویش او پا نمیگذارد
ما و فسرده حالی مولا نمیپسندد
مسکین و دست خالی مولا نمیگذارد
از بس گناهکاریم ما مستحق ناریم
باید که سوخت مارا زهرا نمیگذارد
رضا مؤید
سلام بر گل خوشبوی ادب و فرهنگ سرزمین پارس....
سروده ای زیبا و درخور تحسین بوده بسان دیگر برگزیده های شما . علی جان ، این دل نوشته ما را به این اندیشه وامی دارد که چند درصد ما از شیعیان حقیقی آن امام همام می باشیم ؟
چراکه " یاحسین گفتن " چه آسان است و "باحسین بودن " چه دشوار....خداوندا ، جرعه ای را از شراب شجاعت حسین (ع) به ما بندگان ضعیف و سست در بیان حقایق بنوشان . سنگ صبور من ، به خانواده درود بفرست خصوصا همکلاسی پیشین خودم در آموزشگاه نمونه دولتی ذبیحی بابل.
I love you,very much
سلام دوست عزیز وجان دل برادر
آفرین بر شما
تفکر حسینی بر ذکر حسین حسین برتری دارد
خداکند ذکر حسین حسین دائم بر جان و دل و لب ما باشدتا بر رفتار ما اثر کند
زیبایی شیعه در رفتاری برگرفته از الگوی خود است
الگویی پاک و خدایی یعنی قرآن و اهل بیت علیهم السلام
خوشم با یاد تو ای دوست در دیار نا آشنایان
سلام به معلم خوب و عزیزم آقای جانپور
حالتان چه طور است ؟امیدوارم خوب باشید خیلی وقت بود مطلب تازه نگذاشته بودید دلم برایتان تنگ شد گفتم حالی از ما بپرسم
دانش آموز شما .سودان
سلام علیکم همکلاسی خوب
دیر دیر به روز کدن وبلاگ را به حساب پیری ما بگذارید
از لطف و محبت شما بسیار بسیار سپاسگزارم و بی نهایت خوشحال می شوم از خواندن پیام هایتان
سلام و ابراز ارادت ما را به خانواده ی محترم برسانید
به امید دیدار