گوهرپارسی
گوهرپارسی

گوهرپارسی

سیزده آبان

نوشته ای که در ادامه مطلب می آید دل نوشته ی یکی از دوستان دانش آموز به نام خانم نرگس نجفی است که آن را برای استفاده ی دوستان در این بخش قرار می دهیم.

بسم ربٌ الشٌهداء و الصٌدٌیقین
نام سیزده آبان ناخود آگاه انسان را به یاد روزهای گذشته می اندازد. روزهای خونین انقلاب؛آن روزها که دانش آموزان مدرسه را تعطیل می کردند و شجاعانه در صفوف مقدم توده های مردم به مبارزه با رژیم مستکبر ستم شاهی می پرداختند. انسان را به یاد روزهایی می اندازد که دانش آموزان خانه و خانواده ی خویش را ترک می کردند وغیورانه در جبهه های داغ نبرد میان حق و باطل می جنگیدند.حالا که نگاه می کنم،می بینم که دور از انصاف نیست که روز دانش آموز با روز مبارزه با استکبار جهانی قرین شده است
اما من، من چه؟ اگر روز دانش آموز همان روز مبارزه با استکبار جهانی شد به خاطر بزرگی دانش آموزان دیروز بود ولی من چه کردم ؟آیا مثل دانش آموزان دیروز برای دینم ،نجات وطنم، احیای هویتم، مردانه پا پیش گذاشته ام ؟ قلبم را به سختی در سینه می فشارم؛ بعید می دانم که چنین باشم. بعید می دانم که بتوانم مثل آن ها باشم .نه، من از آنان نیسنم   
انگار کسی به سختی تکانم می دهد. این چه فکر ی است؟... مگر سخن رهبر را نشنیدی  که فرمود: امروز دانش آموزان از پیش قدم ترین قشر ها هستند .مگر بارها وبارها نفرمود که جوان امروز انقلاب با جوان دیروزش فرقی ندارد و چه بسا ثابت قدم تر باشد. نگذار تو را از دیروز جدا کنند. چرا فکر می کنی که جزئی از آنان نیستی؟تو امید آن هایی ،که اگر آنان شجاعانه و غیورانه؛در سخت ترین شرایط جنگیدند؛ چشم امید به مبارزه ی امروز تو داشتند.می گویم :مبارزه!کدام مبارزه؟ کدام میدان؟ کدام سلاح ؟می گوید: کارزارتان یکی است ،حق علیه باطل. آن روز ها دانش آموزان برای جنگ در این میدان مقدس قلم هایشان را روی میزها و دفترهایشان رها کردند و شتافتند تا تجلی نور حق را به جهانیان نشان دهند. آن قلم های رها شده روی صفحه ی سفید کاغذ سلاح امروز توست .برخیز و عزمت را جزم کن که بهای تردید تو، نابودی تلاش آن هاست
او راست می گفت .من آینده ای هستم، گره خورده با گذشته. اگر دانش آموزان دیروز، شجاعانه و غیورانه،در راه حق جنگیدند، من نیز باید امروز هوشمندانه دراین راه مقدس مجاهدت کنم
نگاه به قلمی می اندازم که رو به رویم بر سینه ی صفحه ای سفید رها شده، آن را در دست می گیرم ،به راستی این قلم که امروز در دستان من است، ازآن کدام دانش آموز شهید است؟  
نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] شنبه 30 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 05:57 ب.ظ

سلام آقای جانپور
راستش را بخواهید خیلی کنجکاوم که از اون بیشتره با خبر بشم
ممنون
ن.نجفی

زیبا بود برای همین در افتخار نوشتن در وبلاگ را به خود اختصاص داد ببخشید باعث افتخار وبلاگ ما بود

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد